Gerçekte önceden planlayarak ve öngörerek gerçekleştirilen bir hedef başarı mıdır?
Başarılıp başarılamayacağı düşünülerek, tamamlanabilecek bir hedefi gerçekleştirmek insanı geliştirir mi? Yoksa zahmetsizce zaten kuvvetli olan kaslarımızı çalıştırdığımız, bildiğimiz bir alanda bilindik bir oyunu oynamak mıdır bu?
Okumaya devam et“Özür dilerim” veya “pardon hata yapmışım” demek. “Zırhlarımızı port-mantoya asmak” çok mu zor?
En son ne zaman özür dilediniz çalışma arkadaşınızdan? En son ne zaman ekibinizin önünde bir pazartesi toplantısında hatanızı kabul ettiniz ve “pardon ben yanlış yaptım, üzgünüm” dediniz? Bunları gönülden yaptığımızda veya söylediğimizde ne olacak? Hayat daha da mı zor yoksa daha mı kolay olacak? Bundan bizi alıkoyan nedir? Okumaya devam et
Bu yazımın başlığı aslında şaka ile karışık bir söylem. Yakından tanıdığım eski bir yöneticinin şaka ile karışık yönetim felsefesi de diyebilirim. Çalışanlar ile yöneticileri arasındaki ilişkinin temelleri üzerine yazacağım bugün, yöneticilerin çalışanlarının kişiliğini anlamaları ve buna göre davranmaları üzerine.
Bugünkü metafor “Güneş”. Yaklaşınca yanabilirsin, uzaklaşınca da donabilirsin. Mesafeni çok iyi kollaman gerekiyor. Şaka bir yana, çalışanlar ve performansları üzerine yapılan araştırmalara göre, yöneticilerin çalışanların kişiliklerini tanımaları ve bilmeleri, ve buna göre çalışanlarına yaklaşmaları, onların performanslarını olumlu anlamda yükseltmekte. Sadece performans değil, bağlılık, motivasyon gibi kavramlar da bu ilişkiden olumlu olarak etkileniyor. Okumaya devam et
Havuç-Sopa yaklaşımının çöküşü milenyum nesli ile hızlandı. İşe girerken adaylar artık, “kendi kararlarımı ne derece verebileceğim”, “nekadar serbest olabileceğim” gibi sorular sorarak kurum kültürünü test ediyorlar. Bu özellikler beraberinde hata yapmayı getirdiği için şirketler hala buna sıcak bakmıyor. Çünkü hata eşittir kaybedilen zaman ve kazanç.
Malesef hala performansı ölçmede en önemli faktör, hata yapmamak, yani verilen performans hedeflerini harfiyen uygulamak, zamanında yapmak, bitirmek. Hata yaparsak ne olur, zamanında ve istendiği şekilde bitmez hedefler, ozaman hataya yer yok mesajı veriyor bu sistem çalışanlara. Bu sistem artık işlemiyor çünkü hatasız olmak zorunluluğu çalışanların performansını da limitliyor sonra da yok efendim hadi atılım yapalım, rakiplerimizi aşalım geçelim. Bekle geçersin! Okumaya devam et
Kimisi kendi kendini kanıtlayan kehanet diyor, kimisi “çağırdım geldi” diyor, kimisi “40 kere söylersen olur”, kimisi de bunu evren ile ilişkilendiriyor. Aslında hepsi aynı. Aklıma Oprah Winfrey’in sözü geldi: Okumaya devam et
İlkbahar çok güzel, ancak şu kıştan ilkbahara geçiş yok mu, insanı hasta ediyor. Hava bir sıcak, bir soğuk, bir rüzgarlı. Ben de çarpıldım ve hastalandım maalesef, bu nedenle de bir süredir yazamadım. İlk aklıma gelen de bu konu oldu. Hastalık mevsiminin İK ile ne alakası var diyebilirsiniz, mevsim olarak yok tabii ama insan olarak var:)
Tabii burada konumuz çalışan insanlar ve onların çalıştığı şirketler. Hastalık (grip, nezle, vb) hem bir bahane hem doğal bir süreç. Biz hastalanmasak çocuklarımız sevdiklerimiz hastalanıyor ve dolayısı ile endişeleniyoruz, onların yanında olmak istiyoruz. Gönül ister ki hiç hastalanmasın kimse.
Çeşitlilik (diversity), günümüzde şirketlerin önem verdiği ve önceliklendirdiği bir konu. Hastalıkla ne alakası var çeşitliliğin? Nasıl olmaz, var tabii! Okumaya devam et
Evet arkadaşlar, bu benim zamanımda belki mezun olan öğrencilerin düşündüğü birşey olabilir ama bu zamanda hakikaten de değil. Staj yapmak sadece bir şirkete gidip orada bilmediğiniz birşeyleri öğrenmek değil, aynı zamanda, yeni şeyleri öğrenirken de bunları kullanarak karşı tarafa değer katabilmek, yoksa sadece öğrendiğiniz ile kalır, staj zamanınızı iyi bir şekilde değerlendirmiş olursunuz, mükemmel bir şekilde değil.
CV Geliştirme ve Mülakat Deneyimi Danışmanlığı yapmaya başladıktan sonra insanlar bana sormaya, yazmaya başladı. İhtiyaç olacağını düşündüğüm için gözlemlediklerimden edindiğim bilgileri herkesin faydasına derlediğim. Başlıktan da anlayacağınız üzere, “yeni mezun oluyorum, CV’me neyi nasıl yazacağım?” sorusuna cevap olabilecek tavsiyelerimi bu yazımda okuyabilirsiniz. Unutmadan söyleyeyim,
Ne yapılması gerektiğini yazdım, nasıl pratik edilir onu anlatmam lazım
Evet yazının başlığı biraz tuhaf, bunu kim söylemiş olabilir? Tecrübelerime ve gözlemlerime göre, bu cümle genellikle teknoloji şirketlerinde veya şirketlerin teknoloji departmanlarında işe alım yapan yöneticinin, işe alımcıya pozisyon hakkında bilgi verirken kullandığı tanımlardan birisi, duymuş olabilirsiniz.
Peki nedir bu ‘tak-çalıştır’? Bilgisayara takar takmaz çalışan bir external ürün, veya yazılım olabilir. Aslında ürünün içinde kendi kendini kurması ve çalıştırması için herşey mevcut, siz sadece takıyorsunuz o da çalışıyor.
Vallahi bundan daha iyi anlatamam, İK’cıların (İşe Alım Yöneticisi, İnsan Kaynakları İş Ortağı) işe alım yaparken yaşadıklarını 🙂
Bu konuda yazılacak çok şey var,
Neden plug&play (tak&çalıştır) adaylar, çalışanlar isteriz? Bu soruya cevap verirken, 1000’lerce gözlemden elde ettiğim özeti yazıyorum.
Bu sabah metroda işime gidiyorum her gün yaptığım gibi. Şans eseri oturacak bir yer buldum, açtım kitabımı okuyorum. Okuduğum kitap ‘Her Şeyin Başı Blog’. Bu blogumun ilk yazısı, heyecan var tabii ama nereye kadar? diyorum kendi kendime ve aklıma gelenleri yazmaya başlıyorum. Bir yandan da bu kitabı okumaya başladım, blog nedir, nasıl yazılır, nelere dikkat etmek gerekir gibi sorulara çok güzel cevaplar buluyorum Salih Seçkin Sevinç’in kitabında.
Bu arada bu kitap ile de geçen haftaki MCT’nin İK Zirvesinde karşılaştım ve hemen aldım. Tamamen tesadüf, aklımda bile yoktu. Bu nedenle yazılarım da şimdilik tamamen doğaçlama olacak, konular karşıma çıktıkça, aklıma geldikçe yazacağım. Eğlenceli olacağa benziyor, doğaçlama dediysem öyle her konuda değil, sizlerle ortak noktamız İnsan Kaynakları olacak. Dile kolay 16 yıllık İK Kariyeri, şirketler, görevler, terfiler, hedefler, süreçler, sistemler, kararlar, olurlar, olmazlar, doğrular, yanlışlar, değişimler…dolmuşum tabii, bugüne kadar da hiç yazmamışım, çıkıverdi birden bire içimdeki bloglama aşkı. Bakalım göreceğiz nereye gidecek bu iş. Yine sloganım olan ‘nereye kadar?’ diyerek, uzatmadan hikayeme devam ediyorum.
Burak Akalın Coaching 